یادگیری اصطلاحات فرودگاهی و پروازی در سفرهای هوایی بسیار مهم است چرا که بلد بودن این اصطلاحات به شما کمک می‌کند تا بهتر و موثرتر با کارکنان فرودگاه، خدمات امنیتی، خدمه پرواز و سایر مسافران ارتباط برقرار کنید. درک اصطلاحات فرودگاهی به شما کمک می‌کند تا اطلاعات مهمی که از طریق اعلان‌های فرودگاه یا بلیط الکترونیکی شما ارائه می‌شود، بهتر درک کنید. بدین ترتیب، شما میتوانید از دستورالعمل‌ها پیروی کنید و از هر نوع سردرگمی جلوگیری کنید. در این مطلب از وبلاگ سپهران قصد داریم تا اصطلاحات پرکاربرد فرودگاهی را بررسی کنیم با ما همراه باشید.
آشنایی با اصطلاحات فرودگاهی برای مسافران، چه مسافران تجربی و چه کسانی که نسبتاً کمتر سفر می‌کنند، دارای اهمیت زیادی است. چراکه با دانستن و آگاهی در مورد این اصطلاحات میتوانید درک بهتری از اطلاعیه‌ها، تابلوهای نمایش، و دستورالعمل‌های کارکنان فرودگاه داشته باشید.
همچنین آگاهی در مورد اصطلاحات پرکاربرد فرودگاهی می‌تواند به کاهش سوء تفاهم‌ها و تعاملات منفی با کارکنان فرودگاه و خدمه پرواز کمک کند. این امر نه تنها می‌تواند به حفظ آرامش شخصی کمک کند، بلکه ممکن است در برخی موارد به پرهیز از تأخیرات یا مشکلات ناشی از اشتباهات ارتباطی نیز کمک کند.
همچنین هنگامی که مسافران با اصطلاحات و فرآیندهای فرودگاهی آشنا باشند، در مراحل پذیرش کمتر با مشکل چک‌ین مواجه می شوند، و با اطمینان به قسمت‌های امنیتی و گیت های خروج پرواز بروند. این امر زمان صرف شده در فرودگاه را کاهش می‌دهد و احتمال دیرکرد را نیز کم می‌کند.
بطور کلی اهمیت آشنایی با اصطلاحات فرودگاهی منجر به:
شروع سفر هوایی از فرایند چک‌این آغاز می‌شود. در فرایند چک‌این در فرودگاه، ممکن است با اصطلاحات خاصی مواجه شوید که درک آن‌ها می‌تواند به سهولت و سرعت این فرایند کمک کند.
در زیر برخی از اصطلاحات پرکاربرد فرودگاهی در زمینه چک‌این (Check-in) و توضیحات مربوط به آن را می‌خوانید:
1. چک‌این (Check-in): این عملیات اولیه برای تأیید حضور شما برای پرواز و معمولاً انتخاب صندلی در هواپیما است. میتوانید این کار را در فرودگاه یا اینترنت انجام دهید.
2. بار ثبت‌شده (Checked Baggage): این اصطلاح به معنای چمدان‌هایی است که در فرودگاه تحویل می‌دهید و در مقصد نهایی از نوار نقاله دریافت می‌کنید.
3. بار دستی (Carry-on Baggage/Hand Luggage): این اصطلاح به معنای کیف یا چمدان کوچکی است که با شما در کابین هواپیما می‌آید و باید در زیر صندلی یا در کمد بالای سر قرار بگیرد.
4. کارت پرواز (Boarding Pass): این کارت حاوی اطلاعات مهمی مانند شماره پرواز، گیت خروجی، و زمان سوار کردن است و شما باید آن را همیشه در دسترس داشته باشید.
5. مهلت چک‌این (Check-in Deadline): این اصطلاح به آخرین زمانی اشاره دارد که شما میتوانید برای پرواز خود چک شوید. اگر از این زمان عبور کنید، ممکن است اجازه سوار شدن به هواپیما را از دست بدهید.
6. کانتر چک‌این (Check-in Counter): این اصطلاح مکانی است که شما در فرودگاه به آنجا مراجعه می‌کنید تا چک‌این (Check-in) کنید، بار خود را تحویل دهید، و کارت بوردینگ دریافت کنید.
7. چک‌این خودکار (Self-Check-in Kiosk): دستگاهی است که در بسیاری از فرودگاه‌ها وجود دارد و شما میتوانید با استفاده از آن به جای صف ایستادن در کانتر چک‌این (Check-in)، فرآیند چک‌این خود را انجام دهید.
8. زمان برد (Boarding Time): این اصطلاح به زمانی اشاره دارد که شما باید وارد هواپیما شوید. این زمان معمولاً قبل از زمان پرواز واقعی است.
9. دروازه (Gate): محل خاصی در فرودگاه که مسافران از طریق آن از سالن خارج و به سمت هواپیما می روند. شماره این دروازه‌ها بر روی کارت بوردینگ شما وجود دارد.
10.تاخیر (Delay): این کلمه به مواقعی اشاره دارد که پرواز شما به دلایل مختلف (مانند شرایط آب و هوایی یا مشکلات فنی) به تأخیر می‌افتد.
این اصطلاحات بخشی از زبان معمول فرودگاه‌ها و شرکت‌های هواپیمایی هستند و آشنایی با آن‌ها می‌تواند فرایند سفر هوایی شما را ساده‌تر و کم‌تنش‌تر کند.
در فرودگاه‌ها، بخش امنیتی یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین بخش‌هاست و مسافران باید با اصطلاحات و رویه‌های مربوط به امنیت و اصلاحات آن آشنا باشند. در زیر برخی از اصطلاحات پرکاربرد فرودگاهی که در زمینه امنیت فرودگاه به کار می‌روند، را می‌خوانید:
1.کنترل امنیتی (Security Check): این مرحله‌ای است که همه مسافران باید از آن عبور کنند. شامل بازرسی فردی با بار دستی شما برای مطمئن شدن از نداشتن هیچ مورد خطرناک یا اشیاء ممنوعه است.
2.اسکن بدن (Body Scan): این فرآیند با استفاده از دستگاه‌های اسکن بدن انجام می‌شود تا مطمئن شوند شما هیچ چیز ممنوعه‌ای روی بدن خود ندارید.
3.متال‌دتکتور (Metal Detector): دستگاهی که مسافران باید از آن عبور کنند تا چک شود که آیا هیچ ماده فلزی ممنوعه‌ای بر روی آن‌ها وجود دارد یا خیر.
4. تصویربرداری از بار (Baggage Screening/X-ray Screening): چمدان و باردستی شما از طریق دستگاه ایکس‌ری عبور می‌کند تا محتویات آن بررسی و اطمینان حاصل شود که هیچ ماده ممنوعه یا خطرناکی درون آن نیست.
5.مواد ممنوعه (Prohibited Items): اشیاء یا موادی که قانوناً اجازه حمل آن‌ها در هواپیما وجود ندارد، مانند سلاح‌ها، مواد منفجره، و مایعات بیش از حد مجاز.
6.پروفایل امنیتی (Security Profiling): روشی که در آن افراد امنیتی بر اساس رفتار، ظاهر، یا سایر عوامل خاص، مسافران را برای بررسی‌های احتمالی انتخاب می‌کنند.
7.محدودیت مایعات (Liquids Restriction): قوانینی که محدودیت‌هایی روی حجم مایعاتی که مسافران می‌توانند در باردستی خود حمل کنند، اعمال می‌کند.
8.محل تفتیش امنیتی (Security Checkpoint): محلی در فرودگاه که مسافران باید از آن عبور کنند تا از طریق کنترل‌های امنیتی بررسی شوند.
9.بازرسی تصادفی (Random Inspection): وقتی افراد امنیتی بصورت تصادفی مسافرانی را برای بررسی‌های امنیتی اضافی انتخاب می‌کنند.
10.همراه داشتن (Pat-Down): یک نوع بازرسی فیزیکی که در آن افراد امنیتی با دست بر روی بدن شما جستجو می‌کنند تا مطمئن شوند که شما هیچ چیز ممنوعه‌ای پنهان نکرده‌اید.
این اصطلاحات تنها بخشی از اصطلاحات پرکاربرد فرودگاهی در بخش امنیت فرودگاه‌ها هستند و ممکن است بسته به کشور یا فرودگاه خاص، اصطلاحات و رویه‌های دیگری نیز استفاده شود.
در مرحله بردینگ یا سوار شدن به هواپیما، چندین اصطلاح خاص وجود دارد که ممکن است با آن‌ها مواجه شوید. این اصطلاحات به شما کمک می‌کنند تا درک بهتری از اصطلاحاتی که در فرایند بردینگ و سوار شدن به هواپیما استفاده می‌شود داشته باشید.
1.گیت خروج (Boarding Gate): مکان مشخصی در فرودگاه که مسافران برای سوار شدن به هواپیما جمع می‌شوند.
2.زمان برد (Boarding Time): زمان مشخصی که در کارت بوردینگ نشان‌دهنده لحظه‌ای است که باید برای سوار شدن به هواپیما در دروازه برد حاضر شوید.
3.فراخوان برای بردینگ (Boarding Announcement): اعلامیه‌ای که معمولاً از طریق اطلاعات در فرودگاه اعلام می‌شود و به مسافران اطلاع می‌دهد که آماده بردینگ هستند.
4.برد خودکار (Self-Boarding): فرآیندی که مسافران می‌توانند بدون نیاز به کمک کارکنان هواپیما، از طریق اسکن کردن کارت بوردینگ خود، وارد هواپیما شوند.
5.درب بسته‌شدن (Final Call/Doors Closing): زمانی که فرودگاه یا شرکت هواپیمایی اعلام می‌کند که درهای هواپیما در حال بسته شدن است و مسافرانی که هنوز سوار نشده‌اند، باید فوراً به دروازه برد مراجعه کنند.
6.ترمینال (Terminal): ساختمان یا ساختمان‌هایی در فرودگاه که از آن برای پروازهای ورودی و خروجی استفاده می‌شود. برخی فرودگاه‌ها چند ترمینال دارند.
7.مسافر از دست‌رفته (No-Show Passenger): مسافری که برای پرواز خود حاضر نشده و از دست داده است.
آشنایی با اصطلاحات پرکاربرد فرودگاهی می‌تواند تجربه سفر هوایی شما را روان‌تر و کم‌دردسرتر کند. همچنین به شما کمک می‌کند تا در فرایند بردینگ با اطمینان بیشتری عمل کنید.
در طول پرواز، ممکن است با اصطلاحات و عبارات مختلفی روبرو شوید که توسط خدمه کابین یا سیستم اعلامیه هواپیما استفاده می‌شوند. درک این اصطلاحات به شما کمک می‌کند تا تجربه آرام‌تر و ایمن‌تری در پرواز داشته باشید.
با درک این اصطلاحات، مسافران می‌توانند انتظارات درست‌تری از مراحل مختلف پرواز داشته باشند و با اطمینان بیشتری به سفرهای هوایی بپردازند.
خدمات VIP در فرودگاه‌ها به مسافران ارائه می‌شود که به دنبال تجربه‌ای لوکس و راحت هستند. این خدمات ممکن است شامل دسترسی به امکانات اختصاصی، خدمات شخصی، و پردازش سریع‌تر و راحت‌تر در فرودگاه باشد. در زیر برخی از اصطلاحاتی که معمولاً در ارتباط با خدمات VIP به کار می‌روند، را می‌خوانید:
این خدمات به مسافران اجازه می‌دهند تا زمان بیشتری را صرف کار، تفریح، یا استراحت کنند، به جای آن که در صف‌های طولانی در فرودگاه وقت صرف کنند. همچنین، این خدمات می‌توانند تجربه سفر را برای افرادی که به دنبال راحتی و امکانات ویژه هستند، بهبود بخشند.
در این قسمت از اصطلاحات پرکاربرد فرودگاهی که در مورد اشیاء گم شده اطلاعات موردنیاز خود را بیابید. هنگام سفر هوایی، ممکن است مواردی پیش آید که مسافران اشیاء شخصی یا چمدان‌های خود را گم کنند. در چنین مواقعی، آشنایی با اصطلاحات مرتبط می‌تواندجهت مراجعه به بخش مورد نظر بسیار مفید باشد.
در ادامه برخی از این اصطلاحات شامل:
مرکز اشیاء گم‌شده (Lost and Found): محلی در فرودگاه که مسافران می‌توانند گزارش گم شدن اشیاء خود را ارائه دهند یا اشیاء گم‌شده‌ای که پیدا شده است را جستجو کنند.
گزارش اشیاء گم‌شده (Lost Property Report): فرم یا مستند رسمی که شما تکمیل می‌کنید تا جزئیات اشیای گم‌شده خود را ثبت کنید.
بار گم‌شده یا فراموش‌شده (Lost or Misplaced Luggage): یک اصطلاح کلی برای چمدان‌ها یا بسته‌هایی که در حین سفر گم شده یا به اشتباه به مقصد دیگری فرستاده شده‌اند.
پیگیری (Tracking): فرآیند جستجو و دنبال کردن چمدان گم‌شده به منظور پیدا کردن و بازیابی آن.
شماره پیگیری(Claim Number یا Tracking Number): شماره‌ای که به شما داده می‌شود تا بتوانید وضعیت چمدان گم‌شده یا اشیاء گم‌شده خود را پیگیری کنید.
تحویل مجدد (Redelivery): فرآیندی که در آن چمدان یا اشیاء گم‌شده پس از پیدا شدن، دوباره به صاحب اصلی خود تحویل داده می‌شود.
برچسب شناسایی (Identification Tag): برچسبی که شامل اطلاعات شخصی می‌شود و به چمدان‌ها یا بسته‌ها اضافه می‌شود تا در صورت گم‌شدن، بازیابی آن‌ها آسان‌تر باشد.
این اصطلاحات به شما کمک می‌کنند تا در مواقعی که با مشکل گم شدن اشیاء در فرودگاه مواجه هستید، بتوانید به طور موثرتری ارتباط برقرار کنید و از خدمات مربوط به یافتن اشیاء گم‌شده استفاده نمایید.
سخن آخر
در نهایت، یادگیری این اصطلاحات نه تنها سفر شما را راحت‌تر می‌کند بلکه می‌تواند به شما کمک کند تا تجربه‌ای ایمن و بی‌دردسر داشته باشید.
سوالات متداول
