وبلاگ سپهران | مجله شماره 27 | شگفتیهای طبیعت؛ دعوت به تماشای اسرار آفرینش
طبیعت همواره با جلوههای شگفتانگیزش ما را مجذوب خود میکند. از بارش شور انگیز شهابسنگها در دل آسمان کویر تا فورانهای اسرارآمیز گلولای از شکافها و حفرههای زمین، از رقص رنگها و نورها در پهنه آسمان تا شنزارهایی که در امتداد نسیم آواز هستیبخش سر میدهند، شگفتیهای طبیعت، ما را به تماشای شکوه آفرینش دعوت میکنند.
این صحنههای بینظیر با زیبایی خیرهکنندهشان، گواهیست بر قدرت یزدان هستیبخش و اشارهایست بر عظمت پروردگار. این شماره از مجله سپهران را به معرفی پدیدههای شگفتانگیز طبیعت اختصاص دادهایم که هرکدام به شکلی اسرارگونه و دلربا، داستانی از عظمت گیتی را روایت میکنند تا عازم سفر شوید، برای کاوش در پدیدههای شگفتانگیر طبیعت. با وبلاگ سپهران، همراه و همسفر شوید.
بارش شهابی یکی از زیباترین پدیدههای طبیعی است که در بازههای زمانی مشخصی از سال، گردشگران علاقهمند به کشف آسمان شب را به سفر فرا میخواند. بسیاری از مردم بر این باورند که شهابها ستارههای در حال سقوط هستند، اما در واقع هنگامی که زمین از میان گرد و غبار و ذرات باقیمانده از دنبالهدارها و سیارکها عبور میکند، این پدیده رخ میدهد. این ذرات با سرعت بسیار زیاد و در مسیرهای موازی وارد جو زمین میشوند و آسمان شب را به صحنهای باشکوه از هنرنمایی خلقت تبدیل میکنند.
بارشهای شهابی در مکانهایی با آسمان تاریک و دور از آلودگی نوری، با وضوح بیشتری قابل مشاهدهاند. برخی از مکانهای معروف برای رصد شهاب باران شامل صحرای آتاکاما در شیلی، جزایر قناری، و پارکهای ملی یوسمیتی و بریس کنیون در ایالات متحده هستند. در ایران نیز، تورهای رصد شهاب باران در نواحی کویری برگزار میشود که این مناطق به مقصدی محبوب برای علاقهمندان به نجوم آماتوری و عکاسان طبیعت شب تبدیل شدهاند.
مرکز دادههای شهابسنگ اتحادیه بینالمللی نجوم، هر ساله تعداد تقریبی بارشهای شهابی را اعلام میکند. از معروفترین این بارشها میتوان به بارش شهابی برساوشی در بازه زمانی اواخر تیر تا اواخر شهریور، بارش شهابی جوزایی در ماههای آذر و دی، و بارشهای شهابی اتا-دلوی و شلیاقی در ماه اردیبهشت اشاره کرد.
گِلفشانها، از معروفترین پدیدههای زمینشناسی هستند که در آنها مخلوطی از آب، گاز و گل از درون زمین به سطح فوران میکند. برخلاف آتشفشانها، گلفشانها به جای گدازههای آتشین، گل و رسوباتی حاوی آب و مواد معدنی را به بیرون پرتاب میکنند. این پدیده بیشتر در مناطقی با فعالیتهای زمینشناسی و ترکهای طبیعی در سطح زمین مشاهده میشود.
آذربایجان، ایران و پاکستان از مهمترین مراکز فعالیت گلفشانها به شمار میآیند. بهطوریکه آذربایجان به دلیل تعداد زیاد گلفشانهایش به «سرزمین گلفشانها» و یکی از بهترین سایتهای ژئوتوریسم جهان شهرت یافته است. در ایران نیز میتوانید این پدیده طبیعی را در دو استان گلستان و سیستان و بلوچستان مشاهده کنید. گلفشان نفتلیجه گمیشان در مجاورت شهر مرزی و ترکمننشین گمیشان تپه واقع است و گلفشان چابهار در شمال جاده کهیر-تنگ، در نزدیکی روستای تنگ قرار دارد.
گلفشانها به دلیل فعالیت غیرمعمول خود، توجه بسیاری از گردشگران را به خود جلب میکنند. بازدید از آنها تجربهای منحصر به فرد برای مشاهده یکی از نادرترین پدیدههای ژئوتوریسمی است. گفته میشود که گلفشانها خواص درمانی دارند و به دلیل حاوی مواد معدنی غنی، در برخی جوامع بومی برای درمان بیماریهای پوستی و مشکلات جسمانی مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین، گلفشانها شاخصی از فعالیتهای زمینشناختی هستند و اطلاعات مهمی درباره فرآیندهای زمینشناسی زمین ارائه میدهند.
قوس ماه یا رنگینکمان قمری، پدیدهای شگفتانگیز است که در شبهای مهتابی و بهواسطه انعکاس نور ماه به وجود میآید. زمانی که نور ماه به آبشار میتابد و از میان قطرات ریز آب عبور میکند، به دلیل شکست نور، رنگینکمانی شبانه مشابه قوس رنگینکمان ایجاد میشود. بهترین زمان برای مشاهده این پدیده طبیعی، زمان ماه کامل است، زمانی که ماه به حد کافی درخشان باشد.
این پدیده بیشتر در نواحی با رطوبت بالا و در نزدیکی آبشارهای عظیم رخ میدهد. مناطقی که شبهای تاریک و بدون آلودگی نوری دارند، بهترین مکانها برای تماشای قوس ماه هستند. آبشار ویکتوریا در مرز میان زامبیا و زیمبابوه، آبشار یوسمیتی در پارک ملی یوسمیتی در ایالت کالیفرنیا، و آبشار کامبرلند در ایالت کنتاکی در آمریکا از جمله مکانهایی هستند که میتوان این پدیده طبیعی را در آنها مشاهده کرد.
برای گردشگرانی که به دنبال تجربههای خاص و پدیدههای طبیعی منحصربهفرد هستند، تماشای قوس ماه یکی از جاذبههای برجسته بهشمارمیآید. با اینحال، به دلیل نیاز به شرایط نوری و جوی خاص، این پدیده تنها در زمانهای ماه کامل یا نزدیک به آن قابل مشاهده است. قوس ماه در فصلهای مرطوب و پس از بارشهای سنگین، زمانی که قطرات آب در هوا معلقاند، بهترین شرایط را برای ظهور خود دارد.
شفق قطبی یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای طبیعی است که گردشگران زیادی را به سرزمینهای شمالی دعوت میکند. این پدیده زمانی رخ میدهد که ذرات باردار خورشیدی با سرعتی بالغ بر ۷۲ میلیون کیلومتر در ساعت به لایههای بالایی جو زمین برخورد میکنند. واکنش میدان مغناطیسی زمین برای محافظت از این ذرات، تابش نورهای رنگارنگ و رقصانی را ایجاد میکند که صحنهای تماشایی را در آسمان به نمایش میگذارد.
ترومسو در شمال نروژ و ریکیاویک، پایتخت ایسلند، از مهمترین مقاصد برای تماشای شفق قطبی هستند. با اینحال، برخی نواحی در کانادا، فنلاند و گرینلند نیز بهعنوان مقصدهای ایدهآل برای مشاهده این پدیده شناخته میشوند. از اوایل مهر تا اوایل اردیبهشت، زمانی که شبها طولانیتر و آسمان تاریکتر است، میتوان شفق قطبی را در آسمان مشاهده کرد. اما از اواخر آذر تا اوایل بهمن، اوج زیبایی این پدیده است.
بسیاری از تورهای بازدید شفق قطبی حتی شامل اقامت در ایگلوهای شیشهای یا هتلهایی هستند که برای مشاهده نورهای رقصان در شبهای سرد قطبی طراحی شدهاند. در قطب جنوب نیز مشابه این پدیده را میتوان در بخشهایی از نیوزلند و استرالیا مشاهده کرد. نورهای جنوبی همچنین در نواحی جنوبی شیلی و آرژانتین دیده میشوند. نیمه اردیبهشت تا نیمه شهریور، بهترین زمان برای بازدید از نورهای جنوبی است.
شفقها به دلیل نوسانات در فعالیتهای خورشیدی از سالی به سالی دیگر در شدت و گستره تغییر میکنند، که این امر تجربه مشاهده آنها را همیشه منحصربهفرد و متفاوت میسازد.
ابرهای شبتاب بالاترین لایههای ابر در جو زمین هستند که در ارتفاعی بین ۷۵ تا ۸۵ کیلومتر تشکیل میشوند. این ابرها در مزوسفر قرار دارند و در ارتفاعهای بسیار بالاتری از دیگر انواع ابرهای جو زمین شکل میگیرند. معمولاً فقط بعد از غروب یا قبل از طلوع خورشید قابل مشاهدهاند. نور خورشید که به این ابرها میتابد، آنها را به رنگهای آبی نقرهای یا سفید روشن درمیآورد، بهطوریکه به شکلی خیرهکننده در آسمان تاریک شب میدرخشند.
این ابرها از بلورهای یخ تشکیل شدهاند و در تابستان، دمای مزوسفر به اندازهای کاهش مییابد که امکان تشکیل یخ بر روی ذرات گرد و غبار معلق در جو فراهم میشود. این ذرات گرد و غبار ممکن است ناشی از شهابسنگهای کوچک یا باقیماندههای فورانهای آتشفشانی باشند.
ابرهای شبتاب بیشتر در عرضهای جغرافیایی بالای نیمکره شمالی و جنوبی، بهویژه در مناطقی مانند اسکاندیناوی، سیبری، کانادا و شمال اروپا مشاهده میشوند. این پدیده عمدتاً در تابستان، از نیمه خرداد تا نیمه مرداد رخ میدهد، زمانیکه خورشید پایینتر از افق قرار دارد، اما هنوز به اندازه کافی نور دارد تا این ابرها را روشن کند.
اهمیت این پدیده به زیبایی بصری و نادر بودن آن برمیگردد و به دلیل درخشندگی خاصش در شب، یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای طبیعی بهشمارمیآید که بسیاری از علاقهمندان به عکاسی آسمان را به سوی مناطق خاصی جذب میکند.
رنگینکمان آتش، پدیدهای طبیعی است که بهطور علمی به نام قوسهای افقی (Circumhorizontal Arcs) شناخته میشود. این پدیده نوعی هاله یا رنگینکمان نادر است که در اثر انکسار نور از طریق بلورهای یخ در ابرهای سیروس در ارتفاع بالا رخ میدهد. زمانی که نور خورشید از میان کریستالهای یخ موجود در این ابرها عبور میکند، به دلیل شکست نور، رنگینکمانی پدید میآید که مانند مشعلهایی رنگارنگ در آسمان میدرخشد.
این پدیده بیشتر در عرضهای جغرافیایی بین ۵۵ درجه شمالی و ۵۵ درجه جنوبی رخ میدهد، یعنی مناطقی که خورشید به اندازه کافی در بالای آسمان قرار میگیرد تا شرایط مناسب برای تشکیل قوس فراهم شود. رنگینکمان آتش را میتوان در جنوب و جنوب غربی ایالات متحده، بخشهایی از اسپانیا، ایتالیا و یونان، همچنین در برخی مناطق هند، ژاپن، چین و جنوب روسیه مشاهده کرد. علاوهبراین، در مناطق جنوبی استرالیا و آفریقای جنوبی نیز این پدیده قابل تماشاست.
با وجود نام رنگینکمان آتش، این پدیده هیچ ارتباطی با آتش ندارد و تنها به دلیل شباهت ظاهری آن به شعلههای آتش به این نام معروف شده است. برخلاف رنگینکمانهای معمولی که قوس کامل ایجاد میکنند، رنگینکمان آتشین اغلب بهصورت خطوط موجدار و موازی در آسمان ظاهر میشود و به همین دلیل یکی از جذابترین و دیدنیترین پدیدههای جوی بهشمارمیرود. این ویژگیها باعث شده است که توجه عکاسان و علاقهمندان به طبیعت به این نمایش بینظیر جلب شود.
خلیجهای زیستتاب، یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای طبیعی جهان هستند که در سواحل برخی از خلیجهای گرمسیری قابل مشاهدهاند. این پدیده زمانی رخ میدهد که موجودات زیستتاب مانند دینوفلاژلهها (پلانکتونهای بیولومینسنت) به دلیل تحریکات فیزیکی مانند امواج، حرکت قایقها یا شکارچیان، واکنش دفاعی از خود نشان میدهند و نوری درخشان و آبیرنگ ساطع میکنند. کاربرد نور درخشان این پلانکتونها برای دور کردن شکارچیان است، اما برای انسانها به یک نمایش طبیعی مسحورکننده تبدیل میشود و توجه گردشگران را به خود جلب میکند.
خلیجهای بیولومینسنت در نواحی مختلف جهان قابل مشاهدهاند. خلیج جزیره ویکیول در پورتوریکو، خلیج هانالی در هاوایی، خلیج تنگا در تانزانیا، خلیج سوما در مصر و جزیره مالدیو از معروفترین مکانها برای تماشای این پدیده طبیعی هستند. در ایران نیز، جزیره قشم، جزیره هرمز و سواحل مکران در چابهار بهترین مکانها برای مشاهده این پدیده شگفتانگیز بهشمارمیآیند. این مناطق به دلیل تراکم بالای پلانکتونهای بیولومینسنت به مقصدی محبوب برای گردشگران تبدیل شدهاند.
زیبایی خیرهکننده این پدیده، تجربهای فراموشنشدنی از شبهای آرام و تاریک را به ارمغان میآورد که گوشهای از آن به طرز جادویی در ساحل یا در آب میدرخشد. در برخی مناطق جهان، حتی تورهای شبانه قایقسواری برای تماشای این پدیده برگزار میشود، که فرصتی عالی برای نزدیک شدن به این نمایش طبیعی بینظیر فراهم میکند.
ستونهای نوری، پدیدهای بصری و زیبا هستند که به شکل ستونهای عمودی نور در آسمان ظاهر میشوند. این پدیده زمانی رخ میدهد که نور از منابعی مانند خورشید یا ماه به کریستالهای ششضلعی یخ معلق در جو زمین برخورد کرده و به صورت عمودی منعکس میشود. نتیجه این انعکاس، ایجاد ستونهای درخشانی از نور است که به سمت آسمان یا از آسمان به سمت زمین امتداد مییابند.
ستونهای نوری معمولاً در مناطق سرد و قطبی دیده میشوند که کریستالهای یخ به وفور در جو زمین وجود دارند. مکانهایی همچون کانادا، آلاسکا، سیبری و نواحی شمالی اسکاندیناوی از جمله بهترین نقاط برای مشاهده این پدیده هستند. با اینحال، در سایر مناطق زمین نیز میتوان این پدیده را تحت شرایط مناسب جوی و در هوای سرد مشاهده کرد.
زیبایی و نادر بودن ستونهای نوری، بهویژه در شبهای زمستانی که آسمان تاریک و شفاف است، جلوهای خیرهکننده به این پدیده میبخشد. عکاسان طبیعت و علاقهمندان به پدیدههای نوری همواره به دنبال ثبت تصاویر از این ستونهای درخشان هستند.
یکی از جنبههای جالب توجه ستونهای نوری این است که برخلاف شفقهای قطبی، این پدیده به دلیل شکست نور ایجاد نمیشود، بلکه نتیجه انعکاس و بازتاب مستقیم نور است. این تفاوت باعث میشود که ستونهای نوری بهصورت خطوط مستقیم و عمودی در آسمان ظاهر شوند، درحالیکه شفقهای قطبی معمولاً به شکل منحنی و موجدار دیده میشوند.
نورهای آتشین کاتاتومبو، یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای طبیعی جهان است که بهطور پیوسته در منطقهای خاص از ونزوئلا رخ میدهد. این پدیده که به «طوفان جاودان» شهرت دارد، در محل تلاقی رودخانه کاتاتومبو و دریاچه ماراکایبو دیده میشود. هر سال در این منطقه صدها هزار صاعقه تولید میشود که هر شب آسمان را با نورهای آتشین و درخشان روشن میکنند. این پدیده منحصربهفرد به یکی از جاذبههای طبیعی مهم ونزوئلا تبدیل شده و برای سالها توجه دانشمندان و گردشگران را به خود جلب کرده است.
صاعقههای درخشان کاتاتومبو معمولاً از حوالی غروب شروع میشوند و تا سحرگاه ادامه دارند. این پدیده بهویژه در ماههای بارانی، بین ماههای اردیبهشت تا مهر، بیشتر قابل مشاهده است. تودههای هوای گرم و مرطوب که از دریاچه ماراکایبو برخاسته و با هوای سرد کوههای آند برخورد میکنند، منجر به ایجاد بار الکتریکی و در نتیجه صدها صاعقه متوالی میشوند. این ترکیب منحصربهفرد شرایط جوی، یکی از دلایل اصلی وقوع این پدیده شگفتانگیز طبیعی است که آسمان منطقه را با نورهای خیرهکننده روشن میسازد.
فراوانی صاعقهها و شدت نور در پدیده کاتاتومبو چنان صحنهای بینظیر ایجاد میکند که گردشگران بسیاری برای تماشای این طوفانهای جوی به این منطقه سفر میکنند تا از نزدیک شاهد این نمایش حیرتانگیز طبیعت باشند. جالب است بدانید که در سال ۲۰۱۳، نورهای آتشین کاتاتومبو بهعنوان شدیدترین پدیده الکتریکی جوی زمین در کتاب رکوردهای گینس ثبت شد. علاوهبراین، صاعقههای کاتاتومبو بهعنوان یکی از منابع اصلی تولید ازن طبیعی در جو زمین شناخته میشوند و بهطور بالقوه بر اکوسیستم منطقه و آبوهوای جهانی تأثیرگذار هستند.
مهاجرت پروانههای مونوارک، یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای طبیعی جهان محسوب میشود. این پروانههای زیبا هر سال مسافتی بیش از ۴۰۰۰ کیلومتر را طی میکنند تا از مناطق سردسیر شمال آمریکا و کانادا به جنگلهای گرمسیری مکزیک و جنوب کالیفرنیا برسند. آنچه این سفر را خارقالعاده میسازد، این است که توسط چندین نسل از پروانهها انجام میشود؛ بهطوریکه پروانههایی که سفر را آغاز میکنند، معمولاً همانهایی نیستند که به مقصد میرسند. نسلهایی از پروانهها که به سمت مکزیک مهاجرت میکنند، عمر طولانیتری دارند و به «نسلهای مهاجر» معروفاند. این نسلها تا ۸ ماه زندگی میکنند، در حالیکه سایر نسلها تنها چند هفته عمر دارند.
اواخر تابستان و اوایل پاییز، با کاهش دما و کمبود منابع غذایی، زمان آغاز مهاجرت پروانههای مونوارک فرا میرسد. این پروانهها با استفاده از سیگنالهای خورشیدی و میدانهای مغناطیسی زمین مسیر خود را پیدا میکنند و با آمدن بهار به نواحی شمالی بازمیگردند، چرخهای که هر سال تکرار میشود. بالهای نارنجی روشن با خطوط و حاشیههای سیاه و گاهی نقاط سفید، تشخیص آنها را آسان میسازد. پروانههای ماده خطوط پهنتری دارند. این رنگآمیزی درخشان هشداری برای شکارچیان است: «من را نخورید، من سمی هستم.» هرچند سم آنها کشنده نیست، اما حیوانی که یک پروانه مونوارک را بخورد، بهقدری دچار ناراحتی میشود که از خوردن آنها در آینده صرفنظر میکند.
این مهاجرت علاوهبر شگفتیهای طبیعی، اهمیت اکولوژیکی زیادی دارد؛ زیرا پروانههای مونوارک در فرآیند گردهافشانی و حفظ تعادل اکوسیستم نقش حیاتی ایفا میکنند.
درختان اکالیپتوس رنگینکمانی، با نام علمی Eucalyptus deglupta، یکی از شگفتانگیزترین و چشمنوازترین پدیدههای طبیعی جهان بهشمارمیروند. تنه این درختان را پوستهای در طیف گسترده از رنگهای سبز، آبی، بنفش، نارنجی و قرمز پوشانده است بهطوریکه هر بینندهای را مجذوب خود میکند. این تغییرات در پوسته درختان، نتیجه فرآیند طبیعی لایهبرداری پوسته آنهاست که با رشد درخت و ریختن لایههای قدیمی در طول سالها رخ میدهد.
درختان اکالیپتوس رنگینکمانی که بومی مناطق مرطوب و گرمسیری فیلیپین، اندونزی و پاپوآ گینه نو هستند، به دلیل زیبایی منحصربهفردشان علاوه بر زیستگاههای طبیعی، به عنوان گونهای زینتی در باغهای گرمسیری و برخی نواحی هاوایی و فلوریدا نیز پرورش مییابند. این درختان میتوانند تا ارتفاع ۷۵ متری رشد کنند.
زیبایی خیرهکننده این درختان نه تنها گردشگران را مجذوب خود میکند، بلکه به سوژهای محبوب برای عکاسان تبدیل شده است. علاوهبراین، در فرهنگ مردم بومی، اکالیپتوس رنگینکمانی از ارزشهای درمانی بالایی برخوردار است؛ بهطوریکه جوامع بومی از برگهای آن برای درمان زخمها و از دمنوش آن برای تسکین آسم و سرفه بهره میبرند.
علاوهبر زیبایی ظاهری، درختان اکالیپتوس رنگینکمانی را به دلیل رشد سریع و چوب مقاومشان، بهطور گسترده برای تولید کاغذ در مناطق گرمسیری پرورش میدهند. این درختان نه تنها یک اثر هنری طبیعی هستند، بلکه نمادی از تنوع زیستی ارزشمند زمین در نواحی مختلف نیز بهشمارمیروند.
مجموعه غارهای کرم شبتاب، در نیوزیلند یکی از زیباترین پدیدههای طبیعی جهان بهشمارمیآید. در این غارها، هزاران کرم شبتاب بهطورطبیعی در سقفها زندگی میکنند و با ساطعکردن نور سبز-آبی، فضای تاریک غار را به آسمانی پرستاره تبدیل میکند که تماشای آن تجربهای بینظیر برای گردشگران است.
کرمهای شبتاب، بومی نیوزلند و از گونهای منحصربهفرد به نام Arachnocampa luminosa هستند. این کرمها از سقف غارها آویزان میشوند و با تولید نور از انتهای بدنشان، طعمه را در تارهای چسبندهای که از سقف غار آویختهاند، به دام میاندازند. این فرآیند طبیعی، منظرهای تماشایی شبیه به آسمانی پرستاره در سقف غار ایجاد میکند.
این غارها در اواخر قرن ۱۹ توسط یک رهبر مائوری و یک انگلیسی به نام فرد میس (Fred Mace) کشف و بعدها به یکی از مقاصد محبوب گردشگری تبدیل شدند. غارهای کرم شبتاب در جزیره شمالی نیوزیلند از معروفترین جاذبههای گردشگری این کشور بهشمارمیروند. بازدیدکنندگان میتوانند با قایقهای کوچک در امتداد رودخانههای جاری در غار حرکت کرده و از نزدیک به تماشای نورهای سبز-آبی در فضای تاریک و آرامشبخش غار بپردازند. علاوهبر کرمهای شبتاب، غارهای وایتومو دارای استالاکتیتها و استالاگمیتهای دیدنی هستند که طی میلیونها سال توسط فرآیندهای زمینشناسی شکل گرفتهاند.
از نظر موقعیت، این غارها در جزیره شمالی نیوزیلند، در نزدیکی شهر وایتومو قرار دارند و از مقصدهای اصلی گردشگری در این کشور محسوب میشوند.
مهاجرت بزرگ، یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای طبیعی جهان است که در آن میلیونها گونه جانوری شامل گورخرها، آهوها و گوزنها از مناطق حفاظتشده تانزانیا به کنیا و برعکس مهاجرت میکنند. این پدیده معمولاً در منطقه سرنگیتی و ماساییمارا رخ میدهد و حیوانات به دنبال چراگاههای جدید و منابع آبی به مهاجرت میپردازند و منظرهای باشکوه را بهوجودمیآورند.
در این مسیر طولانی، حیوانات حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر را پشت سر میگذارند و با چالشهای فراوانی روبهرو میشوند. یکی از مهمترین مراحل این مهاجرت، عبور از رودخانه مارا است که با خطرات ناشی از شکارچیان طبیعی نظیر شیرها و تمساحها همراه میشود. هزاران جانور در این مهاجرت هلاک و در عوض، هزاران حیوان متولد میشوند. این لحظات هیجانانگیز، گاه با صحنههای دراماتیک بقا و مبارزه حیوانات برای زنده ماندن همراه است.
مهاجرت بزرگ بهعنوان یکی از جاذبههای طبیعی جهان، سالانه توجه هزاران گردشگر علاقمند به تماشای حیات وحش را به خود جلب میکند. هر مرحله از این مهاجرت در فصلهای مختلف رخ میدهد؛ دانشمندان تاکنون به چگونگی تشخیص مسیر توسط این حیوانات وحشی پی نبردهاند، اما بر این باورند که آنها مسیر رشد علفزارها را دنبال میکنند. این پدیده نماد بقا و چرخههای طبیعی حیات در آفریقا است و نقش مهمی در حفظ تعادل اکوسیستم این مناطق ایفا میکند.
کوههای رنگینکمانی، یکی از عجایب طبیعی زمین هستند که با رنگهای زنده و شگفتانگیز خود توجه گردشگران و علاقهمندان به طبیعت را جلب میکنند. معروفترین نمونه این پدیده در منطقه ژانگی دانکسیا در چین و همچنین در سه منطقه دیگر در پرو قرار دارد. این کوهها به دلیل لایههای مختلف سنگهای رسوبی و مواد معدنی که طی میلیونها سال تحت تأثیر تغییرات زمینشناسی شکل گرفتهاند، به طیفهای رنگی مختلف مانند قرمز، زرد، سبز و آبی درآمدهاند.
این رنگهای خیرهکننده ناشی از ترکیب مواد معدنی موجود در سنگها هستند؛ بهعنوانمثال، آهن که باعث ایجاد رنگهای قرمز و نارنجی میشود، یا مس که رنگهای سبز و آبی را شکل میدهد. فرآیندهای پیچیده فرسایش، فشار و حرکتهای تکتونیکی در طول زمان این رنگها را نمایان میکنند و مناظری شگفتآور را پدید میآورند.
کوههای رنگینکمانی نه تنها به دلیل زیبایی بصری بینظیرشان شناخته شدهاند، بلکه نمادی از تاریخ زمینشناسی نیز محسوب میشوند. این مناطق سالانه میزبان گردشگران بیشماری از سراسر جهان هستند که برای دیدن این پدیده خاص و تجربه سفر در دل طبیعتی زیبا و چشمنواز به این نقاط سفر میکنند. سفر به این کوهها میتواند فرصتی مناسب برای عکاسی و یادگیری درباره فرآیندهای طبیعی و زمینشناسی باشد. علاوهبر این، تماشای غروب و طلوع آفتاب در این نواحی، تجربهای فراموشنشدنی و شگفتانگیز را برای بازدیدکنندگان به ارمغان میآورد. بازدید از این مناطق معمولاً در قالب تورهای سازمانیافته امکانپذیر است.
تپههای شنی آوازخوان، یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای طبیعی در جهان هستند که در نواحی مختلف یافت میشوند. این تپهها بهخاطر قابلیت تولید صداهای عجیب و موسیقیگونه در حین حرکت شنها، به شنزارهای طنینانداز یا تپههای آوازخوان مشهور شدهاند. صداهایی که از این تپهها به گوش میرسد، معمولاً شبیه به وزش باد یا نواهای موسیقی است و بهعنوان «آواز شن» شناخته میشود. برای تولید این آواز، شرایط خاصی ضروری است؛ دانههای شن باید گرد و هماندازه بوده و قطرشان بین ۰.۱ تا ۰.۵ میلیمتر باشد. همچنین، شنها باید حاوی سیلیس و در رطوبت معینی قرار داشته باشند. فرکانس تولیدشده معمولاً نزدیک به ۴۵۰ هرتز گزارش شده است.
تپههای شنی آوازخوان در مناطق مختلف جهان یافت میشوند که معروفترین آنها شامل تپههای کلسو و اوریکا در کالیفرنیا، سواحل اوترین و تپههای وارِن در میشیگان، کوه شنی در نوادا، تپههای غرشکننده در بیابان نامیب در آفریقا، و تپههای پورت اوئر در ولز هستند. همچنین، تپههای شنی قزاقستان و شنزارهای قطر نیز به این دسته از پدیدههای طبیعی تعلق دارند. این مکانها بهخاطر زیباییهای طبیعی و خاصیت آوازخوانی شنهایشان، هر ساله گردشگران زیادی را به خود جذب میکنند.
تپههای آوازخوان به دلیل ویژگیهای منحصربهفردشان نه تنها موردتوجه پژوهشگران و دانشمندان قرار گرفتهاند، بلکه به یکی از جاذبههای گردشگری مهم جهان تبدیل شدهاند. بسیاری از گردشگران سفر میکنند تا این پدیده طبیعی را از نزدیک تجربه کنند و آواز خاص این تپههای شنی را بشنوند.
در این مقاله به معرفی شگفتیهای طبیعت پرداختیم و اسرار آفرینش را برایتان به تصویر کشیدیم. اگر خیال سفر دارید، مقصدتان را برای تماشای یکی از این پدیدههای طبیعی انتخاب کنید. شهابباران، گلفشانها و زیستتاب ساحل از زیباترین پدیدههای طبیعی هستند که میتوانید آنها را در ایران تماشا کنید. برای خرید بلیط هواپیما و رزرو خدمات پروازی آنلاین به سایت flysepehran.com مراجعه کنید.